معماری ایرانی-اسلامی، جلوهای ماندگار از پیوند زیباییشناسی، معناگرایی و حکمت است. در این سبک، فضاها نهتنها پاسخگوی نیازهای عملکردی هستند، بلکه روح انسان را نیز سیراب میکنند. بهرهگیری از هندسه مقدس، نور، آجر، مقرنس و مفاهیم نمادین، این معماری را به یکی از غنیترین جریانهای فرهنگی جهان تبدیل کرده است.